Het huis verlaten... niet zonder nodige stress

Elke moeder met kinderen kijkt op tegen het moment dat het huis verlaten moet worden. En dan heb ik het niet over even boodschappen doen of naar het zwembad... Nee, het echte werk! Een weekend naar oma aan de andere kant van het land. Ik moet eerlijk toegeven, het gaat me nu goed af na 3 jaar ervaring maar nog nooit zonder klotsende oksels en een draaiende maag, want stel je voor dat ik iets vergeet. 

Na het sporten en douchen trotseer ik de uitdaging. Hoe laat is het? Shit, ik heb nog anderhalf uur! Hoe doe ik dat steeds, eerst heerlijk rustig aan doen want ik heb toch tijd zat (ahum) en vervolgens te weinig tijd hebben. En dan heb ik ook beloofd aan mijn zoontje een appeltaart te maken om mee te nemen. Eerst de appeltaart... gelukkig heeft Finn niet heel veel zin om te helpen en knal ik hem zo de oven in. Volledig afbakken doen we wel bij oma. Hoeveel tijd heb ik nog? Nog een half uur! Inpakken dan maar. 

Ik kom op de kamer van mijn zoontje en zie dat hij alles... ALLES!... Op zijn boot (oftewel zijn bed) heeft gelegd? Waarom uitgerekend vandaag? Als we zondag thuiskomen gaat hij er direct in en zijn schaap knuffel ligt ook tussen die zooi. Snel opruimen, kleding pakken en camping bedje klaarleggen. Zoonlief huilt alles bij elkaar want we mogen zijn tent gemaakt van de bank, kussens en dekens niet afbreken (we gaan de discussie toch aan ook al staat de tent er nog... Geen tijd) Dochter wakker maken, daar alles pakken en aan mijn man geven. 

Mijn man zat voor de storm rustig aan een bak koffie te drinken wetende dat de hel los zou barsten. Hij kent mij denk ik beter dan mijzelf. Ook hij loopt 10 stappen harder en we fixen het om op tijd te vertrekken. Schade: de riem van de hond en een muts voor mijn dochter. Jammer dan, er zijn ergere dingen zoals de appeltaart in de oven... Gelukkig luistert ons hondje goed en heeft oma vast nog een muts over. 

En zo ga je van alle drukte naar een serene rust in de auto. Drie kids en de hond op de achterbank. Papa rustig aan het rijden en mama aan het bloggen. Misschien toch maar een keer een checklist maken... Alhoewel ik dit ook wel overleef. 

XOXO

Johanna