Minderen met ZOUT

Waar denk je aan bij ZOUT? Ik aan smaakmaker en vocht vasthouden. Sinds een jaar of 5 is mijn interesse in gezond eten en koken enorm toegenomen. Niet zozeer omdat ik wilde afvallen, maar meer omdat ik mijn levensstijl wilde veranderen en gek ben op het uitproberen van nieuwe recepten. Het geeft mij voldoening als ik weer iets enorm lekkers en nieuws op tafel heb gezet en er 'mmm'  en 'heerlijk!' wordt geroepen. Nooit geweten dat zout zoveel invloed kan hebben op je gezondheid en hoeveel troep er wordt verkocht  met fabriekszout. 

Mocht je willen afvallen dan scheelt het als je mindert met zout. De kilo's zullen er dan in het begin afvliegen, niet zozeer omdat je vet minder wordt maar omdat je vocht verliest. Maar hoe eet je nou minder zout zonder dat je eten flauw smaakt?

Allereerst raad ik aan minder te koken met zout! (Duh!) Toen mijn zoontje met de pot mee ging eten ben ik gestopt zout toe te voegen aan het eten. Op het begin vond ik het verschrikkelijk. Ik ben half Dominicaans en wij houden wel van op smaak gemaakt eten. Maar na een paar weken wist ik niet beter. Als ik dan wel een keer bij iemand anders een voorverpakt product at, dan overheerste de zoute smaak behoorlijk (bah!). Als ik toch mijn eten wat smaak wil geven gebruik ik gezonde kruiden zoals zwarte peper, gember, kurkuma, nootmuskaat, kaneel, peterselie, saffraan, salie en rozemarijn.

Ten tweede moet je je eten zelf maken en geen 'pakjes' kopen. Kant-en-klare maaltijden, sauzen en soepen  zitten boordevol bewerkte en gebleekte zout wat inhoudt dat de oorspronkelijke mineraalverhouding ver te zoeken is. Als je toch zout wilt gebruiken voeg dan Himalaya zout of Keltisch zout toe, een onbewerkte zoutsoort in zijn oorspronkelijke mineraalverhouding. 

En dan een laatste tip waar veel mensen niet bij stil staan is dat je zout moet toevoegen aan het begin van je kookkunsten. Des te eerder in het kookproces, des te minder zout benodigd is. Gooi je zout als laatste erin, dan heb je veel meer nodig om het op smaak te maken. En gebruik wel natuurlijk Himalaya of Keltisch zout.

Hoeveel zout hebben wij eigenlijk nodig per dag? 1-3 gram per dag is meer dan voldoende, maar de ADH is 6 gram. Wij zitten er meestal al overheen doordat wij bewerkte producten eten zoals kaas, beleg, brood. Ik dacht vroeger dat natrium hetzelfde was als zout, maar ben er inmiddels achter gekomen dat dat zeker niet het geval is. Zout bestaat uit natrium en chloride.  Ik heb even gegoogled hoeveel natrium er in een supermarkt pizza (500gr) zit; 2,5 gram natrium. Om het om te rekenen naar zout moet je het vermenigvuldigen met 2,5. In een kant-en-klare pizza zit dus 6,25 gram zout!! (Ik schrik er zelf van!). Dussss, zelf pizza's maken met himalaya of keltisch zout. (In de toekomst zet ik wel een recept van een overheerlijke pizzabodem op mijn blog)

Ik eet verantwoord zout. Ik wil later geen hoge bloeddruk (en dus grotere kans op hart- en vaatziekten) of een nieraandoening. Ik wil gezond zijn! 

XOXO

Johanna

Januari clean-out! Vergeet je ondergoedla niet!

Januari. Een van de leukste maanden van het jaar! Niet alleen omdat ik dan jarig ben (feesie!!), maar omdat het dikke uitverkoop is in de winkels. Deze maand is mijn garderobe maand. Opruimen en nieuwe kopen. 

Elke vrouw ruimt met regelmaat zijn kledingkast op. Ik ben het drastische type. Bijna niet gedragen afgelopen jaar? Weg ermee! Niet mommy-proof? Weg ermee! Ik merk dat sinds de geboorte van mijn dochter mijn kledingsmaak een andere wending heeft genomen. Ik ben eigenlijk nog een beetje zoekende. Hoewel ik 4 jaar terug strakke truitjes droeg, prefereer ik nu toch wat losser zittend kleding (behalve spijkerbroek, die moet strak! Niks is een ergere afknapper dan een broek die strak hoort te zitten maar eruit ziet alsof er een drol in zit) En terwijl toen mijn hakken nooit lager waren dan 10 cm, gaat mijn voorkeur uit naar mijn New Balance sneakers. Ik moet tenslotte mobiel zijn voor als 1 van de kleintjes de benen neemt! En ik weet niet van jullie kinderen, maar de mijne rennen hard!! Ik ga nu voor een degelijke maar comfortabele look terwijl ik in mijn studententijd rondliep met grote strikken onder mijn kin en groot fan was van Fashion tv. Dat was toen... Dit is nu. Opruimen dus.

We hebben allemaal iets in onze kledingkast waar we (veels te lang) aan gehecht zijn hoe slordig het inmiddels ook is. En ook hebben we iets waar het kaartje nog aan hangt maar te duur is om zomaar weg te gooien. En natuurlijk zitten er ook vale kledingstukken tussen, kleding met vlekken en zwangerschapskleding (voor de jongere moeders onder ons)... 

Maar soms is het weggooien van dit soort kledingstukken precies wat je nodig hebt! Gooi alles weg wat je niet meer draagt, wat je niet zou moeten dragen en wat zijn tijd gehad heeft. Het geeft niet alleen ruimte in je kledingkast maar ook in je hoofd! Het zorgt dat je verder kijkt dan dat ene topje die je zo vaak draagt en dat je garderobe er weer fris en fruitig uitziet en je je beter zal voelen!!

En vergeet je ondergoedla niet!! Je goed voelen begint bij je ondergoed!! Gooi al je vale en niet lekker zittende lingerie weg! Ren naar de uitverkoop van de Hunkermoller en koop je sexy! Sokken met gaten? Stoppen? Leven we in de 20ste eeuw? Nee! Hup, weggooien en gewoon nieuwe halen. 

Door aan mijn upcoming grote schoonmaak te denken voel ik mij al bevrijd en mooier! 

XOXO

Johanna 

Ps. Op Groupon kan je nu Hunkemöller waardebonnen kopen met 51% korting! En het mag in combinatie met je spaarpunten en sale! 

* Bucket of SNOW *

Ik ben het soort moeder dat alles over heeft voor haar kinderen. Maar dan ook echt alles! Dat is mijn valkuil maar ook mijn kracht. Zo is een van onze bankstellen al een week buiten gebruik omdat het fungeert als tent (opgestapelde kussens). Misschien is het accepteren hiervan voortgekomen uit de enorme enthousiasme en oprechte blijheid wat ik ervoor terugkrijg. Noem het verwend, ik noem het plezier maken.

Ik struin ook wekelijks Groupon en VakantieVeiling af voor leuke uitjes die wij kunnen doen met de kids. Vandaag stond skiën op de planning. Voor slechts €17 konden vader en zoon lekker skiën!  Liv en ik waren natuurlijk ook mee om te kijken. En wat een lol hadden ze. En de beleving op het gezichtje van Finn toen hij al dat sneeuw zag! Onbetaalbaar. Helaas zijn witte winters de laatste jaren passé hier in Noord-Holland. Erg jammer, want ik heb leuke herinneringen aan mijn jeugd tijdens deze witte dagen vol met sneeuwpret en op de slee naar school. 

Thuis aangekomen mocht Finn later naar bed omdat hij lekker heeft liggen tukken op de terugweg van skiën. Bedtijd. En wat ziet zijn oog bij het sluiten van zijn gordijnen? Het sneeuwt!!! Zijn dag kan niet meer stuk! Finn is een echt buitenkind. Warm, koud, regen, sneeuw... Het maakt hem niet uit. Als het regent trekken wij de regenkleding aan en gaan stampen in de plassen. Het liefste ging hij meteen naar buiten om mee te doen met zijn grote buurjongens. 

"Mama, ik ga dromen over sneeuw" Mijn hart smolt... Net als het sneeuw waarschijnlijk vannacht. Dus wat doe ik? Ik trek mijn snowboots aan en ga naar buiten en schep een kom vol met sneeuw. Even schuiven in de vriezer en we hebben een bucket snow. Voor morgen, mocht het sneeuw verdwenen zijn. Kunnen we toch een klein sneeuwpopje maken! 

XOXO

Johanna 

Het huis verlaten... niet zonder nodige stress

Elke moeder met kinderen kijkt op tegen het moment dat het huis verlaten moet worden. En dan heb ik het niet over even boodschappen doen of naar het zwembad... Nee, het echte werk! Een weekend naar oma aan de andere kant van het land. Ik moet eerlijk toegeven, het gaat me nu goed af na 3 jaar ervaring maar nog nooit zonder klotsende oksels en een draaiende maag, want stel je voor dat ik iets vergeet. 

Na het sporten en douchen trotseer ik de uitdaging. Hoe laat is het? Shit, ik heb nog anderhalf uur! Hoe doe ik dat steeds, eerst heerlijk rustig aan doen want ik heb toch tijd zat (ahum) en vervolgens te weinig tijd hebben. En dan heb ik ook beloofd aan mijn zoontje een appeltaart te maken om mee te nemen. Eerst de appeltaart... gelukkig heeft Finn niet heel veel zin om te helpen en knal ik hem zo de oven in. Volledig afbakken doen we wel bij oma. Hoeveel tijd heb ik nog? Nog een half uur! Inpakken dan maar. 

Ik kom op de kamer van mijn zoontje en zie dat hij alles... ALLES!... Op zijn boot (oftewel zijn bed) heeft gelegd? Waarom uitgerekend vandaag? Als we zondag thuiskomen gaat hij er direct in en zijn schaap knuffel ligt ook tussen die zooi. Snel opruimen, kleding pakken en camping bedje klaarleggen. Zoonlief huilt alles bij elkaar want we mogen zijn tent gemaakt van de bank, kussens en dekens niet afbreken (we gaan de discussie toch aan ook al staat de tent er nog... Geen tijd) Dochter wakker maken, daar alles pakken en aan mijn man geven. 

Mijn man zat voor de storm rustig aan een bak koffie te drinken wetende dat de hel los zou barsten. Hij kent mij denk ik beter dan mijzelf. Ook hij loopt 10 stappen harder en we fixen het om op tijd te vertrekken. Schade: de riem van de hond en een muts voor mijn dochter. Jammer dan, er zijn ergere dingen zoals de appeltaart in de oven... Gelukkig luistert ons hondje goed en heeft oma vast nog een muts over. 

En zo ga je van alle drukte naar een serene rust in de auto. Drie kids en de hond op de achterbank. Papa rustig aan het rijden en mama aan het bloggen. Misschien toch maar een keer een checklist maken... Alhoewel ik dit ook wel overleef. 

XOXO

Johanna 

Laat los en geef jezelf een schouderklopje

Ik ben een perfectionist en een control-freak, ik geef het toe. En dat is iets waar ik het best zwaar mee had toen ik moeder werd. Want kinderen… daar heb je geen controle over, ze doen lekker wat ze willen. Heeft mijn dochter geen zin om haar broodje te eten, kwakt ze het zonder blikken of blozen over haar schouder op de grond. Is mijn zoontje vermoeid, dan kan ik alle kunstjes uit de kast halen… niets helpt, meneer koekepeer huilt tranen met tuiten om… ja, niks eigenlijk. Ik heb moeten groeien in het loslaten.

Het loslaten van het feit dat alles niet zal gaan hoe ik wil dat het gaat. Natuurlijk moeten kinderen luisteren, daar gaan we ook voor. Maar kinderen onder de vier hebben geen besef van tijd en noodzaak. En ook snappen ze niet waarom sommigen dingen niet kunnen; twee verschillende sokken aan bijvoorbeeld, dat is toch veel mooier?! Terwijl ik voorheen een schijf van vijf rekenmachine in mijn hoofd had voor elk gezinslid en zorgde dat iedereen zich daaraan hield, accepteer ik het nu als ze een keer slechts een paar druiven eten in plaats van het dagelijkse aanbevolen 1,5 stuks fruit. En so what als ze een keer een koekje meer krijgen of met Sinterklaas elke dag een paar pepernootjes, ik eet ook niet elke dag wat ik zou moeten eten, en ik ben er al heel wat jaartjes en fit en gezond! 

Wat ik merkte is dat ik de lat erg hoog legde voor mijzelf en dat ik regelmatig een schuldgevoel had. Een schuldgevoel omdat ik niet alle ballen hoog kon houden en bang was dat mijn dierbaren om mij heen tekort kwamen. Ik wil een goede moeder zijn, een goede vrouw, een goede schoonmaakster, een goede kok en een goede vriendin. Naast dit alles ben ik ook zelfstandig ondernemer en zal ik, al is het tot de laatste uurtjes, aan de bak gaan voor mijn passie, mijn bedrijfje. Maar guess what… ik kan niet alles zijn. Daarnaast ben ik jaren 1 belangrijk persoon vergeten... moi. 

Wat dan nog als ik de w.c. niet elke dag boen, we overleven het wel. En de echte vriendinnen blijven echt wel plakken ook al heb ik minder contact. Ik trek ook meer tijd uit voor mijzelf. Ga twee keer per week sporten en doe thuis yoga oefeningen, ik ga regelmatig naar de salon en pak af en toe een zonnebankje. 

Vandaag was ook weer een drukke dag. Het is bijna elf uur en ik ben net klaar met werken. Links van mij mijn man, rechts van mij een enorme stapel was wat ik moet vouwen. Ik kijk naar de eettafel… snel wegkijken dan maar (ik ben niet van steen!). Niet denken aan alle kerstdecoraties wat op de overloop staat de weg te blokkeren terwijl ik het op zolder moet opbergen. Maar gewoon relaxen op de bank. Ik zeg tegen mijn man: wat doen wij het eigenlijk goed he?! Onze kindjes liggen vredig te slapen boven in bed, we zijn gezond en gelukkig… Ik ben trots op ons! 

Dat mag ook een keer gezegd worden, veel vaker zelfs. Want ook met een plakkerige vloer ben je nog steeds een super MAMAVROUW! Kijk maar naar de blije gezichtjes van je kinderen… en geef jezelf een schouderklopje!

XOXO

Johanna

Maak van je spijkerbroek een maatje minder!

Het is de vijfde dag van het jaar en ook ik heb mijzelf goede voornemens opgelegd. Hier zit natuurlijk ook het welbekende afvallen en sporten voornemen tussen. 

Het gaat lekker! Alleen 1 probleempje (waar ik blij van word)... De spijkerbroek die ik van de zeer modebewuste Kerstman heb gekregen (mooie spijkerbroek van het merk Noisy May, High Waist dit keer voor het verstoppen van mijn mamabuikje in een hele hele donker blauwe kleur) begint nu al losser te zitten. Gemengde gevoelens... Binnenkort wordt het dus weer tijd dat ik mijn grootste pan tevoorschijn tover om van mijn spijkerbroek een maatje minder te maken. Als ik het krimpen van mijn spijkerbroek ter sprake breng bij vrienden gapen ze mij allemaal aan alsof ik van mars kom. Ja mensen, het kan! Waarom zou je het weggooien?! Let wel dat het proces niet reversible is. Maar gelukkig is dat ook niet de bedoeling. 

Er zijn twee manieren. De eerste vergt een grote pan waar je spijkerbroek in past. Leg je spijkerbroek in de pan met water en breng het aan de kook. Zodra het water kookt zet je het vuur uit. Laat het water volledig afkoelen. Gooi daarna je spijkerbroek in de wasmachine en was het zoals je normaal ook altijd doet. Daarna stop je de spijkerbroek in de droger op de heetste stand totdat de spijkerbroek helemaal droog is. Nu kan je zien hoeveel hij is gekrompen! Mag het ietsje meer krimpen? Doe het dan nog een keer totdat hij de juiste maat heeft. 

Een tweede manier is met behulp van de wasmachine. Eerst dompel je de spijkerbroek in een teiltje met warm water en sop. Vervolgens doe je de broek in de wasmachine en zet je het heetste programma op. Na drie minuten schakel je de wasmachine uit! (Gewoon op de uit knop drukken) Dan laat je de broek een half uur in het hete water liggen. Na dit half uurtje doe je de wasmachine weer aan zodat het programma afgemaakt kan worden. Voila! Ook dit zou je kunnen herhalen totdat je de gewenste maat hebt. En nee, je kan niet van een maat 32 een maat 26 maken, koop dan gewoon een nieuwe spijkerbroek want dat heb je dan verdiend! Hooguit 1-2 maatjes minder. Krimpse allemaal!

XOXO

Johanna

Kip-Avocado Burrito

Soms heb je van die dagen dat je echt geen zin hebt om urenlang in de keuken te staan maar toch echt trek hebt in iets lekkers. Ik ben dol op comfortfood, maar dan met een gezonde bite. Hieronder one of my favorites! Er zit avocado in wat een vrucht is dat bekend staat om zijn goede eigenschappen. Het zit boordevol goede voedingswaarden zoals vitamine B6, C en K, vezels, koper, foliumzuur en kalium. Het verbetert je voedingsstofopname, zorgt voor een betere ontwikkeling van je spieren en is zeer goed voor de stofwisseling (calorieën verbranden!). Om nog even door te gaan: het verlaagt je cholesterol als je het regelmatig eet. Er wordt zelfs gezegd dat het helpt darm- en borstkanker te voorkomen. 1-2 avocado’s per week is dus zeker geen overbodige luxe!!

Voordat ik begin zet ik altijd een schaal met gezonde snacks op tafel voor mijn kids (cherry tomaatjes, komkommer, rode paprika, selderij, worteltjes, olijven) omdat ze anders niet aan hun dagelijkse hoeveelheid groente komen. Vooral handig als de kids al trek hebben! Ik snoep er ook lekker van tijdens het bereiden. 

Benodigdheden 4 personen:

8 grote tortilla wraps

400 gram kipfilet

2 avocado’s in blokjes gesneden (ongeveer 360 gram)

125 gram kaas/mozarella/geitenkaas*

2 handjes koriander

Zout en Peper

Olijfolie

(*geitenkaas heeft het minste vet, mozzarella zit daar vlak achter. Ik heb zelf in de vriezer een bak met gemengde kaas. Elke keer als ik kaas heb geraspt heb ik wel wat over, dit rasp ik en doe het in een bakje in de vriezer. Ik gooi het allemaal door elkaar waardoor het een mengeling wordt van allerlei verschillende kazen. Dit gebruik ik dan voor dit soort gerechten. Super handig en zuinig! Van Jamie Oliver)

Snij de kipfilet in dunne reepjes en bak ze in olijfolie goudbruin. Doe de kip in een kom, voeg hieraan de avocado, koriander, kaas en peper en zout (naar smaak) toe. Verdeel dit over 8 tortilla wraps en vouw het dicht tot het een mooi pakketje is. Bak de tortilla’s vervolgens in een met olijfolie ingesmeerde grillpan (voor de streepjes) aan beide kanten goudbruin. 

Het is echt verrukkelijk! Nog een voordeel… lekker met de handen eten en dus weinig vaat! Eet smakelijk!

XOXO

Johanna

Huilen of niet laten huilen?

We hebben allemaal een moment meegemaakt waarbij het genoeg is geweest. Je door mama in slaap laten wiegen is voor zoon- of dochterlief het heerlijkste wat er is, maar jijzelf krijgt het steeds zwaarder. Niet alleen wordt het fysiek steeds zwaarder, maar ook mentaal. Hoe frustrerend is het dat wanneer je kind het matras raakt het weer op een krijsen zet?! Taken die je gedaan had willen hebben wanneer de kinderen slapen blijven liggen. En in mijn geval is dat ook nog eens mijn brood daar ik boekhouder ben en voor mijzelf werk. 

Bij mijn zoon (de eerste) heb ik rondgelopen tot bijna zijn tweede verjaardag, toen inmiddels al hoogzwanger van mijn dochter. Geloof me, ik heb het echt geprobeerd maar ging op den duur de strijd niet eens meer aan. Hij had mij in zijn macht en wist dat ik hem niet zou laten huilen. Ik moet eerlijk zeggen dat de noodzaak er ook niet was, ik had de tijd om hem in slaap te wiegen maakte ik mijzelf wijs. En daarna stug doorwerken tot 2-3 uur ’s nachts. 

Het was toen de tweede kwam dat ik besefte dat ik dit niet kon blijven volhouden, ik ben tenslotte maar 1 persoon hoe moet dat straks met twee kinderen? Ik heb hem laten huilen... ja en ik heb zelf ook een potje staan janken. Verschrikkelijk vond ik het, wat ben ik voor moeder?! Achteraf besef ik dat het mij juist een goede moeder maakte. Binnen 3 dagen viel hij zelf rustig in slaap en had ik ook wat aan mijn avond. Klinkt misschien egoïstisch, maar is het niet. Want waar ik wel achter ben gekomen is dat ik niet functioneer zonder slaap! Ik ben niet meer geduldig met de kinderen, raak in de stress van al het werk wat gedaan moet worden en bovenal geniet minder van de simpele en prachtige dingen die een dag je brengt. Natuurlijk moet je wel kunnen herkennen wanneer je kind huilt om aandacht of huilt omdat er echt wat is. Je moet vertrouwen op je moeder instinct. 

Bij mijn dochter gaat het stukken beter. Het meisje valt vanzelf in slaap en slaapt klokje rond. Wat wil ik nog meer? En natuurlijk… ook zij probeert mij soms weer eens uit. Meestal denk ik dan dat er wat is. Bij twijfel doe ik de test; in bedje leggen, huilen?, oppakken, stil, herhalen. Vandaag is zo’n avond… Ik zet maar eens een kop thee en wacht rustig af. Het is stil...

XOXO

Johanna

Let's do this!

Het is de eerste dag van het nieuwe jaar. Mijn man heeft nachtdienst en ik zit heerlijk voor de open haard met een glas wijn... na te denken (oh oh). Al ruim een jaar speel ik met de gedachte over een blog. Om mij heen zie ik de ene blog na de andere ontstaan. Dit is HET moment! Wat heb ik te verliezen? Wat mij ervan weerhield is dat ik te eerlijk en te open ben. Hoe vind ik een balans tussen privacy van mijn gezin en social media? Het antwoord hierop heb ik nog niet. Hoe dan ook denk ik wel dat ik andere vrouwen wat te bieden heb. 

Vrouwen die net als ik ook moeder zijn. Vrouwen waarbij het moeder zijn soms te veel de overhand neemt. Vrouwen die eigenlijk diep in hun hart op hun gemak willen tutten voor de spiegel zonder krijsende kinderen (of te stille... dit vind ik eigenlijk erger want dan is er zeker stront aan de knikker) om zich heen, maar dezelfde kinderen nooit zouden willen missen! Vrouwen die net als ik een Mama-VROUW willen zijn! 

Na de geboorte van mijn dochter ruim een jaar geleden ben ik (langzaam) begonnen aan een mooie reis waarbij mijn eindbestemming de perfecte balans is tussen het moeder zijn en vrouw zijn. Ik heb meer energie, besteed meer aandacht aan mijzelf, ben positiever en het meest belangrijke ik ben een lieve en energieke moeder voor mijn kinderen.  Mijn groeiende enthousiasme zorgt dat ik geniet van de kleine dingen in het hier en nu. Ik ben er nog lang niet, maar zeker op de goede weg.

Dit enthousiasme wil ik delen met andere Mama-VROUWEN en jullie hopelijk ook inspireren. Maar bovenal een hart onder de riem steken, you are not alone! Waar ga ik over schrijven? Dat zie ik wel. Eerst gaat deze Mama-VROUW de oogjes dichtdoen. Oh ja... Dat is mijn enige goede voornemen van 2016: meer slapen! Aan de kindjes ligt het niet. Slapen bij mij betekent vaak in bed liggen en PINTERESTen en ... "making mental movies of perfect scenarios in life." ;)

XOXO 

Johanna